کد مطلب:48126
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
خداوند در آية 6 و 7 سورة بقره ميفرمايند: كساني كه كفر ميورزند چه بيم دهي چه بيم ندهي برايشان يكسان است و نخواهند گرويد و خداوند بر دلهاي آنان و بر شنوايي ايشان مهر نهاده و... چرا خداوند مهر ميزند؟
معناي آيات ياد شده اين نيست كه خداوند متعال از ابتدا بر دل و گوش آنان مهر نهاده و پردهاي بر چشم آنها افكنده تا نتوانند مطالب حق را درك كنند; بلكه معناي آن اين است كه آنها ديگر هيچ گونه آمادگي براي ايمان آوردن ندارند; آنان از نظر فكري چنان مسخ شدهاند و آن قدر در راه باطل گام برداشتهاند كه وجدان بيدار انساني را به كلي از دست داده و به موجودي نفوذناپذير تبديل شدهاند و طبق قوانين جهان آفرينش بر اثر اعمال بد يعني انكار آفريدگار جهان و انكار گفتار پيامبران: به تدريج حالت ويژهاي در وجودشان پديد ميآيد و توانايي تشخيص حق از وجودشان رخت برميبندد. در واقع اين حالت، عكس العمل و نتيجة اعمال خود آنهاست و كيفري است كه براي هر فرد متكبّر و جباري تعيين شده است.
بنابراين مفهوم آيات فوق اين نيست كه آنها در باقي ماندن به كفر مجبور باشند; بلكه چون اثر هر چيز به فرمان خدا است، گاهي اين امور به خدا نسبت داده ميشود.( ر.ك: تفسير نمونه، آيت ا... مكارم شيرازي وديگران، ج 1، ص 50; ج 8، ص 373 و 384، دارالكتب الاسلامية. )
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.